ਕਿਉਂ ਫਿਰਨੀ ਹੈਂ ਮਸਤਾਨੀ,
ਸਦਾ ਨਾ ਰਹੂਗੀ ਜਵਾਨੀ ।
ਖ਼ਮਰ ਪਿਆਲੇ ਪੀ ਕੇ ਪਿਆਰੀ,
ਭੁਲ ਗਈ ਤੈਨੂੰ ਸਾਡੀ ਯਾਰੀ,
ਅਜ਼ਲੀ ਪ੍ਰੀਤ ਪੁਰਾਣੀ ।
ਯਾਰ ਵਲੋਂ ਕਿਉਂ ਮੁਖੜਾ ਮੋੜੇਂ,
ਛਡ ਇਕ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਦੂਸਰਾ ਲੋੜੇਂ,
ਆਖ਼ਰ ਇਹ ਜਗ ਫ਼ਾਨੀ ।
ਖੋਹਲ ਕੇ ਘੁੰਗਟ ਦੇਖ ਨਜ਼ਾਰਾ,
ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ ਤੈਨੂੰ ਯਾਰ ਪਿਆਰਾ,
ਕਿਉਂ ਹੋਈ ਹਾਲ ਹੈਰਾਨੀ ।
ਯਾਰ ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਲਾਵਨ,
ਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਤੋੜ ਨਿਭਾਵਨ,
ਜਾਨ ਕਰਨ ਕੁਰਬਾਨੀ ।
ਯਾਰ ਬਣਾ ਕੇ ਨਾ ਭੁਲ ਜਾਵੀਂ,
ਕਾਲੂ ਬਲਾ ਦਾ ਕੌਲ ਨਿਭਾਵੀਂ,
ਜੋ ਕੀਤਾ ਕੌਲ ਜ਼ਬਾਨੀ ।
ਯਾਰ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਕੀ ਅਸ਼ਨਾਈ,
ਜੇ ਨਾ ਦੂਈ ਦੂਰ ਹਟਾਈ,
ਐਵੇਂ ਉਮਰ ਵਿਹਾਣੀ ।
ਬੈਠ ਗੈਰਾਂ ਨਾਲ ਦੁਖ ਸੁਖ ਫੋਲੇਂ,
ਯਾਰ ਬੁਲਾਵੇ ਕਿਉਂ ਨ ਬੋਲੇਂ,
ਸੋਹਣਾ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਜਾਨੀ ।
ਯਾਰ ਰੁੱਸੇ ਨਾ ਕਿਧਰੇ ਢੋਈ,
ਸੁਮ ਬਕਮ ਕਿਉਂ ਚੁਪ ਹੋਈ,
ਦੋ ਦਮ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ ।
ਮੌਲਾ ਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਨਾ ਕਰ ਠਗੀਆਂ,
ਕਾਲੀਆਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਹੋਸਣ ਬਗੀਆਂ,
ਦਾਮ ਪਕੜ ਜੀਲਾਨੀ ।
(ਖ਼ਮਰ=ਨਸ਼ਾ, ਫ਼ਾਨੀ=ਨਾਸ਼ਵਾਨ,
ਅਸ਼ਨਾਈ=ਪਿਆਰ, ਦਾਮ=ਪੱਲਾ,
ਜੀਲਾਨੀ=ਪੀਰ ਜੀਲਾਨੀ)
Comments
Post a Comment